Γύρω στο 1975, πολυεστερικά λουλούδια και φυτά, έκαναν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα.
Προέλευσή τους, κυρίως η Κίνα και το Hong Kong. Κάποιοι τα αγόραζαν, διότι είχαν διάρκεια και διακοσμούσαν βιτρίνες καταστημάτων και χώρους εργασίας, εκθέσεις επίπλων κλπ.
Στην Ευρώπη, τα βλέπαμε πάντα με μέτρο, σε όλα τα ξενοδοχεία και σε χώρους που δε ζει το αληθινό λουλούδι.
Αντίθετα, στην Ελλάδα παρακολουθήσαμε ένα φαινόμενο μεγάλης κατανάλωσης, καθώς ο Έλληνας συνηθίζει να καταναλώνει περισσότερο του δέοντος και να στολίζει όλες τις γωνιές του σπιτιού του.
Κάποιοι τα σνόμπαραν και τα αποκάλεσαν κιτς. Άλλοι τα χρησιμοποιούσαν κατά κόρον.
Ήταν τα χρόνια που οι καφετερίες άνοιγαν και έκλειναν σε χρόνο dt. Διακοσμούσες με φυτά τις ζαρντινιέρες εντός, οι καφετερίες άλλαζαν ιδιοκτήτες και αν δεν είχες πληρωθεί από τον πρώτο, (με το βερεσέ που έδερνε την Ελλάδα), κυνηγούσες τον δεύτερο, τον τρίτο, κλπ.
Στα σπίτια, όπου ήθελες να κρύψεις ένα ελάττωμα της κατασκευής, τοποθετούσες μια όμορφη πρασινάδα, που δε θα χαλούσε ποτέ. Γεμίσαμε και τα νεκροταφεία μας μπουκέτα, που δε θα χαλάσουν ποτέ.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, καταντήσαμε τα μνήματα μαυσωλεία, προμηθευόμενοι λουλουδάκια, πετσετάκια, θυμιατά και κάθε είδους αξεσουάρ, για να δείξουμε στους νεκρούς μας πόσο πολύ τους αγαπάμε.
Ακολούθησε μία εποχή, όπου ο Έλληνας σιχάθηκε τα πλαστικά λουλούδια και τα απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι. Συνειδητοποίησε ότι το φρέσκο λουλούδι είναι αυτό που συμβολίζει την ζωή.
Και ξαφνικά μια μέρα, εμφανίστηκαν τα τριαντάφυλλα που κρατάνε για πάντα.
Τα αληθινά-ψεύτικα. Βαλσαμωμένα. Μένουν για πάντα στην καλύτερη φάση της ζωής τους. Ολάνθιστα! Μέσα σε κλειστές γυάλες ή χάρτινα κουτάκια, τα βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στις βιτρίνες των ανθοπωλείων. Στη συσκευασία τους γράφει “Κρατήστε το μακριά από φως και υγρασία”. Το τριαντάφυλλο! …μακριά από ΦΩΣ και ΥΓΡΑΣΙΑ!! Μπορούν να κρατήσουν περισσότερο από την αγάπη σας, ίσως και περισσότερο κι απ’ τη ζωή σας.
Αυτό αλήθεια είναι το λουλούδι? Όχι! Το λουλούδι είναι ένα όμορφο μπουμπούκι που χαιρόσουν να το βλέπεις κάθε μέρα να ανθίζει, που πέρασε από πολλά στάδια και κάποια μέρα έκλεισε τον κύκλο του και μαράθηκε! Όπως όλα τα ζωντανά όντα πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη. Αυτή είναι η ομορφιά του! Το Θαύμα της Ζωής.
Και το κακό συνεχίστηκε…
Σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή, όπου οι γάμοι και τα βαφτίσια στολίζονται από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (που κάνουν το catering των γλυκών και των μπομπονιερών) με πλαστικά λουλούδια!!!
Οι σημαντικότερες στιγμές της ζωής των ανθρώπων στολίζονται με πλαστικά λουλούδια! Αλήθεια, ποιο είναι το κίνητρο που μας οδήγησε εδώ? Προτιμάμε να πληρώνουμε ενοίκιο για κάτι που θα μας το φέρουν για 1 ώρα στο Μυστήριο, έξω από την Εκκλησία και θα το πάρουν πίσω, από το να δώσουμε τα ίδια, ίσως και λιγότερα χρήματα για να αγοράσουμε φρέσκα λουλούδια, που θα μπορούμε μετά το Μυστήριο να τα χαρίσουμε σαν συνθέσεις ή μπουκετάκια στους καλεσμένους μας, την κουμπάρα ή τα παρανυφάκια?
Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας, πότε πρέπει να χρησιμοποιούμε φρέσκα και πότε πλαστικά άνθη.
Τα τεχνητά λουλούδια είναι χρήσιμα, όμορφα και πρέπει να χρησιμοποιούνται κυρίως σε επαγγελματικούς χώρους, σκοτεινούς, θεατρικές σκηνές, νυχτερινά μπάρ, βιτρίνες καταστημάτων, όπου μπορούν να ξεγελάσουν το ανθρώπινο μάτι.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, το πλαστικό/πολυεστερικό λουλούδι είναι κιτς.
Πρέπει να πλένονται συχνά, με σαπουνάδα και άφθονο νερό, γιατί το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται είναι συνθετικό και δεν λιώνει ποτέ, όπως όλα τα πλαστικά. Αυτός είναι και ο λόγος που οι δασμοί είναι και πρέπει να είναι υψηλοί στα τελωνεία.
